Kesihatan Mental Kanak-kanak Lebih Baik Jika Kanak-kanak Dipertingkatkan di Kawasan Luar Bandar

Hidup di kawasan bandar membuat interaksi sosial agak berkurangan berbanding tinggal di kawasan luar bandar. Di kawasan bandar, hubungan antara jiran adalah lebih individualistik, kadar jenayah yang tinggi, dan sebagainya. Tetapi ternyata, gaya hidup masyarakat bandar dapat mempunyai pengaruh buruk terhadap kesihatan mental anak-anak yang tinggal di kawasan perkotaan.

Tanda-tanda gangguan psikologi pada kanak-kanak dan orang dewasa di bandar memang dua kali ganda lebih tinggi daripada mereka yang tinggal di kawasan luar bandar. Apa yang mengerikan, menurut laporan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB), dua pertiga penduduk di dunia akan tinggal di kawasan perkotaan menjelang tahun 2050. Ini bermakna masalah ini perlu diselesaikan secepat mungkin agar anak-anak masa depan dapat mengelakkan masalah kesihatan mental.

Sebelum ini, banyak kajian telah membuktikan kewujudan masalah psikologi pada kanak-kanak yang tinggal di persekitaran bandar, seperti: paranoid, pendengaran atau melihat perkara yang tidak boleh wujud, atau mempercayai bahawa orang lain boleh membaca fikiran mereka. Malah, kesan psikologi ini boleh menjejaskan masa dewasa, seperti skizofrenia atau masalah psikologi yang lain. Bagaimanapun, saintis baru-baru ini di Duke University dan King's College London mendapati mengapa.

Tanda-tanda masalah psikologi di kalangan kanak-kanak bandar adalah dua kali lebih tinggi

Para penyelidik mengikuti perkembangan 2,232 kanak-kanak sejak lahir hingga berusia 12 tahun. Keadaan psikologi setiap kanak-kanak diperhatikan melalui wawancara dengan anak-anak ini apabila mereka berumur 12 tahun. Walaupun persekitaran di sekeliling kanak-kanak dikaji melalui data geospatial resolusi tinggi yang diperoleh daripada data pentadbiran dan imej Google Street View.

Kedua-dua data ini (keadaan psikologi dan keadaan alam sekitar), kemudian digabungkan untuk melihat mengapa kanak-kanak yang tinggal di kawasan bandar boleh mempunyai risiko yang lebih tinggi untuk mengalami kesihatan mental. Penyelidik memilih aktiviti, status ekonomi, dan sejarah psikologi keluarga sebagai kawalan (faktor dianggap sama). Untuk penyelidikan jangka panjang, ahli sains juga mengendalikan sejarah kesihatan mental keluarga kanak-kanak ini dan sejarah tanda-tanda psikologi dari ibu-ibu kanak-kanak.

Hasilnya, kanak-kanak berusia 12 tahun yang tinggal di kawasan bandar boleh mempunyai tanda-tanda masalah psikologi dua kali lebih tinggi daripada kanak-kanak yang tidak tinggal di kawasan bandar. Sekitar 7.4% kanak-kanak yang tinggal di kawasan bandar mengalami sekurang-kurangnya satu tanda gangguan psikologi. Bagi kanak-kanak yang tidak tinggal di persekitaran bandar, hanya 4.4% kanak-kanak ini mengalami tanda-tanda gangguan psikologi.

Kenapa ini boleh jadi?

Pertama sekali, Candice Odgers, profesor psikologi dan persatuan peraturan awam di Duke University dan pengarah persatuan kanan di Pusat Kanak-kanak dan Dasar Keluarga Universiti, memulakan penjelasan dengan menyatakan bahawa ia perlu difahami jika komuniti di sekeliling kanak-kanak tinggal akan memberi kesan kepada kanak-kanak tersebut bersendirian. Penyelidikan ini akan membantu komuniti untuk mengetahui secara khusus jenis persekitaran yang membahayakan kesihatan mental kanak-kanak.

Oleh itu, para saintis ini mengumpulkan data yang mereka kumpulkan kepada 4 kumpulan, yang dibahagikan berdasarkan keadaan di sekeliling tempat tempat tinggal kanak-kanak:

1. Persekitaran yang menyokong dan padat antara jiran.
2. Persekitaran yang mengganggu jika salah satu daripada jiran mempunyai masalah.
3. Persekitaran kampung yang lembap, seperti tulisan di dinding, kerosakan di sana sini, jiran yang bising, dan banyak orang yang berjuang.
4. Persekitaran di mana banyak penjenayah

Rupa-rupanya, kanak-kanak yang hidup di persekitaran di mana interaksi sosial kurang, kawalan sosial mereka kurang, dan telah menjadi mangsa jenayah lebih terdedah kepada tanda-tanda psikologi. Walau bagaimanapun, gabungan kekurangan interaksi sosial dan pada masa yang sama mangsa jenayah adalah yang paling bermasalah. Gabungan kedua-dua faktor ini menerangkan secara langsung satu perempat daripada semua hubungan antara kehidupan bandar dan masalah psikologi pada kanak-kanak.

Temuan menarik dari kajian ini adalah bahawa wang bukan semuanya. Bukannya anak-anak hidup dalam keluarga yang mengalami kesulitan ekonomi, sehingga mereka akan mengalami masalah kesehatan mental. Di samping itu, keadaan interaksi sosial juga mudah berubah bergantung kepada tahap komuniti itu sendiri.

Kajian lanjut masih diperlukan, terutama untuk kesannya pada masa akan datang

Kajian ini boleh digunakan untuk membantu membangunkan bantuan sosial dan campur tangan perubatan untuk mengenal pasti tanda-tanda masalah kesihatan mental kanak-kanak pada awal. Persoalan yang timbul sekarang ialah, "Adakah kejahatan yang tinggi meningkatkan kewaspadaan dan paranoia pada kanak-kanak?" Atau "Adakah kanak-kanak yang hidup dalam persekitaran yang tidak menyenangkan mempengaruhi bagaimana masa kanak-kanak menghadapi masa yang sukar?" Tambahan pula, bagaimana mekanisme sosial dan biologi berkaitan dengan kanak-kanak ini.

Di samping itu, juga penting untuk mengetahui kesan masalah kesihatan mental pada kanak-kanak ini apabila mereka dewasa. Harus diingat bahawa ini tidak bermakna apabila kanak-kanak masih muda, dia mempunyai masalah psikologi, maka kemudian ia akan terus bertumbuh sehingga apabila kanak-kanak itu matang, kanak-kanak mempunyai gangguan mental yang teruk. Kebanyakan masalah psikologi ini perlahan-lahan akan hilang. Tetapi masalah psikologi ini juga boleh mencetuskan masalah lain kemudian.

BACA JUGA:

• Kenapa Banyak Kanak-Kanak Memiliki Kawan Imagari?
• 6 Tanda-tanda Keadaan Mental pada Kanak-kanak yang Tidak Dapat Diabaikan
• Terapi Kanak-Kanak Autis dengan Haiwan Peliharaan