Peranan Bapa dari Awal Mempengaruhi Pembangunan Kanak-Kanak kepada Orang Dewasa

Dalam perkembangan dan perkembangan kanak-kanak, bukan sahaja peranan ibu diperlukan. Walau bagaimanapun, peranan bapa sangat menentukan keadaan mental dan perkembangan kanak-kanak, walaupun bayi masih dalam rahim. Mungkin kebanyakan orang menganggap bahawa bayi yang baru lahir hanya memerlukan angka ibunya dan hanya ibu yang boleh menjaga, menjaga, dan mengetahui segala keperluan bayi. Tetapi adakah anda tahu bahawa peranan bapa dalam menjaga anak-anak mereka adalah sangat penting, ia juga boleh menjejaskan perkembangan kognitif dan membina tingkah laku kanak-kanak menjadi dewasa?

Pembangunan kanak-kanak dipengaruhi oleh peranan bapa sejak usia muda

Satu kajian yang melibatkan kumpulan kanak-kanak yang dilahirkan dari tahun 2000 hingga 2001 telah dijalankan dengan tujuan untuk mengkaji peranan bapa mengenai perkembangan tingkah laku dan kebolehan kognitif kanak-kanak. Masa pengumpulan data dibahagikan kepada 3 kali, iaitu apabila kanak-kanak berumur 9 bulan hingga 3 tahun, 3 tahun hingga 5 tahun, dan apabila kanak-kanak bergerak 5 tahun hingga 7 tahun.

Para penyelidik menggunakan beberapa ujian untuk melihat kelakuan dan kesihatan psikologi kanak-kanak yang kemudian dianalisis berdasarkan kumpulan umur kanak-kanak yang dikaji. Dari hasil penyelidikan yang dijalankan di UK, didapati anak-anak yang dekat dengan ayah mereka sejak umur 9 bulan cenderung menjadi lebih aktif dan kreatif ketika berusia 5 tahun. Ini terbukti dengan nilai ujian SDQ, iaitu ujian yang mengukur kesihatan psikologi kanak-kanak. Di samping itu, bapa yang mengambil berat, diberi perhatian, dan mengambil bahagian dalam membantu menjaga kanak-kanak sejak 9 bulan, mempunyai lebih banyak kanak-kanak yang mempunyai emosi yang terkawal..

Satu lagi kajian yang dijalankan pada tahun 2007 menyatakan bahawa peranan penjagaan angkat untuk kanak-kanak membentuk ikatan dalaman antara ayah dan anak, membentuk keadaan tingkah laku dan psikologi kanak-kanak sehingga dia dewasa. Walaupun kanak-kanak yang tidak mendapat atau merasakan peranan ayah mereka pada awal, cenderung mempunyai emosi yang tidak stabil dan mempunyai banyak masalah dalam hubungan ketika mereka remaja.

Yang lebih awal perhatian yang diberikan oleh bapa, lebih baik untuk emosi kanak-kanak kemudian

Daripada dua kajian yang telah dijelaskan sebelum ini, jelas bahawa peranan ayah sangat penting dalam pertumbuhan dan perkembangan kanak-kanak, walaupun kanak-kanak sangat awal. Dari ibu bapa, kanak-kanak mendapat pelbagai pelajaran yang mereka tidak mendapat di sekolah. Dalam satu kajian yang dijalankan di United Kingdom, ia juga menyatakan bahawa tingkah laku mudah seperti membawa, memeluk, menjemput kanak-kanak bermain sejak usia 9 bulan, yang dilakukan oleh bapa boleh membuat kanak-kanak mempunyai tingkah laku kreatif dan psikologi mereka berkembang dengan baik. Sementara itu, kanak-kanak yang baru merasakan perhatian ayah mereka ketika mereka berusia 5 tahun cenderung mengalami masalah tingkah laku lebih banyak daripada anak-anak yang merasakan perhatian ketika berusia 9 bulan.

Bukan sahaja baik untuk kesihatan psikologi, peranan bapa dalam menjaga dan menjaga kanak-kanak dari usia awal terbukti dapat membentuk kecekapan sosial, inisiatif ke arah alam sekitar, dan lebih mudah menyesuaikan diri dengan persekitaran baru. Berbeza dengan kanak-kanak yang membesar dengan peranan dan perhatian bapa mereka di sekeliling mereka, kanak-kanak yang membesar tanpa bapa cenderung mempunyai masalah tingkah laku ketika mereka berada di sekolah, seperti menjadi sukar untuk memberi tumpuan, merasa terpencil, merasa berbeza dari anak-anak lain, dan tidak menghadiri sekolah lebih kerap..

Beberapa teori mencadangkan bahawa kanak-kanak lelaki yang tidak mendapat perhatian bapa mereka, secara purata, sering mengalami kesedihan, kemurungan, hiperaktif, dan kesunyian. Manakala kanak-kanak perempuan yang bapa tidak mengambil bahagian dalam penjagaan mereka akan cenderung terlalu bebas dan individualistik. Malah kajian yang meneliti tingkah laku kanak-kanak dengan peranan bapa, mendapati bahawa rasa kehilangan keperawanan, atau merasa kurang diberi perhatian oleh bapa akan menjadikan kanak-kanak lebih emosional dan mempunyai kelakuan tingkah laku apabila anak itu memasuki masa remaja.