Perbezaan dalam Peranan Bapa dan Ibu untuk Kanak-kanak

Ibu bapa mempunyai tanggungjawab yang sama dalam menjaga kanak-kanak, tetapi mempunyai peranan yang berbeza untuk kanak-kanak. Ibu dan bapa mempunyai cara mereka sendiri untuk menjaga kanak-kanak, ini memberikan pengalaman yang berbeza untuk anak-anak dari setiap ibu bapa. Penyelidikan menunjukkan bahawa bapa dan ibu cenderung mempunyai hubungan yang berbeza dalam bayi mereka selepas beberapa minggu pertama kehidupan. Peranan ibu melibatkan interaksi lisan yang lebih lembut, sementara peranan ayahnya cenderung melibatkan interaksi fizikal.

Pendekatan yang berbeza dari kedua ibu bapa kepada anak-anak seolah-olah mempunyai kesan yang bermanfaat kepada anak-anak. Ibu bapa mempunyai cara yang unik dan berbeza untuk berinteraksi dengan anak-anak mereka. Ini memberikan variasi dalam pengalaman interaksi ibu bapa dengan anak-anak dan juga memupuk pemahaman bahawa setiap ibu bapa adalah individu yang berasingan dan berbeza.

Peranan Bapa untuk kanak-kanak

Walaupun mungkin masa yang dibelanjakan oleh bapa dan anak kurang dari masa antara anak dan ibu, tetapi peranan bapa sangat penting untuk kanak-kanak. Berikut adalah beberapa peranan bapa dalam keibubapaan:

Ajar kanak-kanak mengambil risiko

Bapa-bapa cenderung menggalakkan anak-anak mereka mengambil risiko. Ini biasanya dilakukan pada kanak-kanak yang lebih tua apabila kanak-kanak perlu belajar untuk berdikari. Bapa akan memuji kanak-kanak apabila ayah percaya anak itu berjaya melakukan sesuatu. Walaupun ibu sering akan memuji kanak-kanak itu untuk menghiburkan atau membantu kanak-kanak untuk menjadi lebih bersemangat untuk melakukan sesuatu. Hasilnya ialah kanak-kanak akan bekerja lebih gigih untuk mendapat pujian daripada bapa mereka. Seorang bapa mahu melihat anaknya berjaya, lebih berjaya daripada dia, untuk menggalakkan anak bekerja lebih gigih dan mengambil risiko.

Merangsang aktiviti fizikal

Tidak seperti interaksi antara ibu dan anak, interaksi bapa dan anak lebih kerap dilakukan secara bergurau dan bermain secara fizikal. Secara keseluruhannya, interaksi antara anak dan ayah kurang diselaraskan. Interaksi fizikal antara kanak-kanak dan bapa dapat menunjukkan kepada anak bagaimana menangani emosi, seperti kejutan, ketakutan, dan keseronokan.

Model kejayaan / pencapaian

Penyelidikan menunjukkan bahawa jika bapa menunjukkan kasih sayang, sokongan, dan terlibat dalam aktiviti anak-anak mereka, bapa dapat menyumbang banyak kepada perkembangan kognitif, bahasa dan sosial kanak-kanak, dan menyumbang kepada pencapaian akademik, keyakinan diri dan identiti mereka. Kanak-kanak yang dekat dengan ayah mereka cenderung untuk bersikap baik di sekolah dan mempunyai masalah tingkah laku yang kurang.

Terutama untuk kanak-kanak lelaki, mereka akan menjadikan ayah sebagai contoh untuknya. Mereka akan meminta persetujuan bapa untuk segala yang mereka lakukan dan sebanyak mungkin membuat kejayaan yang sama seperti ayah mereka, walaupun ia boleh lebih daripada bapanya.

Peranan ibu untuk kanak-kanak

Ibu adalah guru pertama untuk anak-anaknya. Ibu mengajar pelajaran yang berharga untuk anak-anak mereka dari kelahiran hingga anak-anak, sehingga anak itu bertumbuh. Berikut adalah beberapa peranan ibu dalam keibubapaan:

Sebagai pelindung

Ibu adalah pelindung anak-anaknya. Sejak lahir, kanak-kanak itu merasakan kehadiran ibu, sentuhan ibu, dan suara ibu yang semuanya membuat anak berasa selamat. Apabila kanak-kanak menangis, biasanya apa yang dicari oleh anak itu adalah ibunya, ini adalah reaksi pertama segala-galanya yang mengganggunya kerana ibu adalah tempat untuk kanak-kanak merasa aman dan selesa. Kanak-kanak itu terasa terlindung apabila dekat dengan ibunya. Ibu melindungi kanak-kanak daripada bahaya alam sekitar, dari orang yang tidak dikenali, dan dari diri mereka sendiri.

Apabila kanak-kanak mula membesar, ibu tetap menjadi pelindung, lebih daripada pelindung dari segi emosi. Ibu sentiasa mendengar aduan anak-anaknya dan selalu ada untuk memberikan keselesaan apabila anak itu memerlukannya. Ibu selalu mahu anak-anak mereka berasa selamat. Sekiranya kanak-kanak boleh mempercayai ibu, kanak-kanak itu akan yakin dan mempunyai keselamatan emosi. Jika kanak-kanak tidak dapat mencari keselamatan, ia biasanya boleh menyebabkan kanak-kanak mengalami banyak masalah emosi dan psikologi.

Merangsang mental dan emosi

Ibu sentiasa berinteraksi dengan anak-anak mereka, melalui permainan atau perbualan, yang merangsang kebolehan kognitif kanak-kanak. Malah bentuk fizikal dengan ibu masih mengikut peraturan yang perlu dilakukan anak-anak untuk menyelaraskan tindakan mental mereka. Ibu yang membuat kanak-kanak kuat mental untuk menghadapi dunia luar apabila dia mula-mula meninggalkan rumah untuk sekolah.

Sebagai ibu dan pengasuh utama pada permulaan kehidupan kanak-kanak, ibu menjadi orang pertama yang membuat ikatan emosional dan lampiran kepada anak. Kanak-kanak akan belajar emosi pertamanya kepada ibu. Hubungan antara ibu dan anak yang dibentuk pada tahun-tahun awal akan sangat mempengaruhi cara kanak-kanak berkelakuan dalam suasana sosial dan emosi pada tahun-tahun berikutnya. Seorang ibu dengan mudah boleh memeluk seorang kanak-kanak dan bercakap tentang perasaan dengan anaknya supaya ibu lebih mampu mengajar kanak-kanak bagaimana mengendalikan emosi dengan lebih baik.

Seorang ibu adalah seseorang yang memahami keperluan dan perasaan anaknya. Ibu tahu apa yang anaknya mahu walaupun anak itu tidak bercakap dengannya. Sebagai seorang ibu, seberapa cepat ibu bertindak balas kepada keperluan kanak-kanak dan bagaimana ibu cuba menjaga keperluan kanak-kanak itu akan mengajar banyak anak tentang pemahaman orang lain dan keperluan emosi mereka.

Ajar disiplin

Seorang ibu mesti menjaga keseimbangan antara memberi peraturan yang ketat dan memanjakan kanak-kanak. Ibu-ibu mesti menanamkan tanggungjawab terhadap anak-anak. Ibu adalah orang yang membuat kanak-kanak mempelajari pelajaran pertama tentang kehidupan mereka. Ibu adalah orang yang membuat anak-anak mereka memahami apa yang mereka katakan, maka anak itu belajar mengikuti arahan ibu perlahan-lahan. Ibu mengajar kanak-kanak untuk makan, mandi, dan mengajar mereka bagaimana untuk menyatakan keperluan mereka. Ibu juga mengajar bagaimana untuk mengurus dan melaksanakan masa, dengan mengajar kanak-kanak melakukan rutin dalam kehidupan seharian.

BACA JUGA

Penjagaan Ibu Semasa Prasekolah Mempengaruhi Pembangunan Otak Kanak-kanak
4 Kesalahan Sering Dilakukan Melalui Orangtua Perceraian
Cara Mengajar Kanak-kanak untuk Melindungi Diri dari Keganasan Seksual