Amaran, Keganasan Ibu Bapa dalam Kanak-Kanak Boleh Membuat Keganasan Kanak-kanak
Tanpa menyedari, anda sebagai ibu bapa mungkin melakukan kekerasan terhadap anak anda. Atau, anda mungkin mengalami keganasan ketika anda masih kecil. Kesan keganasan ini boleh berlarutan, bahkan boleh mempengaruhi bagaimana anak anda mengambil berat terhadap anaknya kemudian.
Keganasan di kalangan kanak-kanak bukan sahaja memukulnya
Sebelum membincangkan topik ini lebih lanjut, anda lebih memahami terlebih dahulu apa bentuk keganasan pada kanak-kanak. Keganasan terhadap kanak-kanak bukan sahaja termasuk keganasan fizikal atau penderaan seksual, tetapi boleh lebih daripada itu. Tingkah laku mengabaikan ibu bapa terhadap anak-anak mereka juga merupakan satu bentuk keganasan terhadap kanak-kanak.
Berikut adalah bentuk keganasan terhadap kanak-kanak:
- Keganasan emosi. Keganasan pada kanak-kanak bukan sahaja dalam bentuk fizikal, tetapi juga boleh dalam bentuk yang menyerang mentaliti kanak-kanak. Meremehkan atau memalukan kanak-kanak, berteriak di hadapan seorang kanak-kanak, mengancam seorang kanak-kanak, mengatakan bahawa dia tidak baik atau kanak-kanak yang buruk, termasuk hubungan fizikal (seperti memeluk dan mencium kanak-kanak) yang orangtua jarang memberi anak, contoh keganasan emosi pada kanak-kanak.
- Pengabaian kanak-kanak. Kewajiban ibu bapa adalah memenuhi keperluan anak-anak mereka. Tidak menyediakan keperluan asas kanak-kanak, seperti makanan, pakaian, kesihatan, dan pengawasan, termasuk dalam bentuk pengabaian anak. Sering kali, kelakuan ini mungkin tidak dapat direalisasikan.
- Keganasan fizikal. Kadang-kadang, ibu bapa dengan sengaja boleh melakukan kekerasan terhadap kanak-kanak dengan tujuan mendisiplinkan anak-anak. Walau bagaimanapun, cara untuk mendisiplinkan anak sebenarnya tidak selalu menggunakan kaedah fizikal yang menyakiti anak.
- Keganasan seksual. Rupa-rupanya, keganasan atau penyalahgunaan seksual bukan hanya dalam bentuk hubungan badan. Tetapi, mendedahkan kanak-kanak kepada situasi seksual atau bahan yang menjejaskan seks walaupun mereka tidak menyentuh kanak-kanak, termasuk dalam keganasan atau penyalahgunaan seksual.
Adakah kanak-kanak yang menjadi mangsa keganasan menjadi ibu bapa seperti itu juga?
Ia tidak menolak kemungkinan kanak-kanak yang mengalami keganasan atau penyalahgunaan boleh menjadi ibu bapa yang melakukan keganasan / penyalahgunaan kepada anak-anak mereka kemudian. Malah, kitaran ini sangat mungkin. Penyelidikan telah menunjukkan bahawa sekitar sepertiga kanak-kanak yang menjadi mangsa keganasan boleh menjadi pelaku keganasan di masa depan.
Kajian itu juga mendedahkan bahawa terdapat beberapa faktor yang dapat menyokong ini. Faktor utama yang terdapat ialah:
- Keganasan dilakukan lebih awal
- Keganasan telah dilakukan untuk jangka masa yang lama
- Keganasan dilakukan oleh orang yang rapat dengan mangsa, seperti ibu bapa
- Keganasan yang dilakukan adalah sangat berbahaya bagi kanak-kanak
- Keganasan berlaku dengan suasana emosi yang sejuk dalam persekitaran keluarga
Seringkali, mangsa kanak-kanak keganasan menghadapi trauma dengan menafikan bahawa mereka telah menerima keganasan atau dengan menyalahkan diri mereka sendiri. Sebab-sebab untuk menerapkan disiplin sering digunakan untuk melakukan keganasan terhadap kanak-kanak, jadi rawatan ini dibenarkan oleh ibu bapa dan anak-anak. Walaupun, ia tidak sepatutnya.
Akhirnya, kanak-kanak yang mengalami keganasan apabila mereka masih muda tidak dapat melihat bagaimana ibu bapa patut mencintai dan merawat anak-anak mereka dengan baik. Jadi, kemungkinan besar dia akan berkembang dengan keupayaan untuk "menjadi ibu bapa" yang kurang atau buruk. Mangsa penderaan apabila kanak-kanak ini hanya tahu bagaimana membesarkan anak dengan cara dia dibesarkan.
Adakah mungkin kanak-kanak yang menjadi mangsa keganasan menjadi dewasa sebagai orang dewasa tanpa kekerasan?
Ya, tidak selalu kanak-kanak yang menjadi mangsa keganasan menjadi ibu bapa yang juga melakukan kekerasan terhadap anak-anak mereka kemudian. Terdapat juga anak-anak yang menjadi mangsa keganasan yang menyedari bahawa apa yang mereka terima bukanlah perkara yang baik. Oleh itu, pada akhirnya dia bermotivasi untuk tidak melakukan perkara yang sama seperti yang dia terima dan melindungi anak-anak mereka daripada keganasan.
Kanak-kanak yang menjadi mangsa keganasan mesti diberitahu bahawa apa yang dia terima adalah salah dan tidak baik, jadi dia tidak akan bertindak seperti itu kepada sesiapa pun. Kanak-kanak juga tidak patut dipersalahkan kerana keganasan yang mereka terima, supaya trauma kanak-kanak tidak menjadi lebih buruk dan pulih lebih cepat.
Ramai mangsa dapat mengatasi trauma dengan sokongan emosi dari orang terdekat atau terapi keluarga, jadi mereka menyedari bahawa kejadian ini tidak akan berlaku lagi. Kanak-kanak yang menjadi mangsa keganasan boleh dididik, diberi bantuan, dan terapi untuk memulihkan keadaan psikologi mereka. Apabila mereka mencapai usia dewasa, kanak-kanak yang menjadi mangsa keganasan juga boleh mengambil kelas keibubapaan dan kumpulan sokongan pengasuh untuk belajar bagaimana menjaga anak-anak mereka dengan baik..
Juga Baca:
- Mangsa Mangsa Keganasan Pada Risiko Mempunyai Anak Autistik
- 4 Punca Kenapa Anda Memikirkan Keganasan
- Ketahui Tanda-tanda Keganasan di Kanak-kanak